Η Αγωγή Υγείας

Σκοπός της Αγωγής Υγείας είναι η προάσπιση, η βελτίωση και η προαγωγή της ψυχικής και σωματικής υγείας και της κοινωνικής ευεξίας των μαθητών, αφενός με την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων τους και της κριτικής τους σκέψης, αφετέρου με την αναβάθμιση του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντός τους.

Γενικοί στόχοι της Αγωγής Υγείας είναι η προάσπιση και η προαγωγή της ψυχικής και σωματικής υγείας και της κοινωνικής ευεξίας. Η πρόληψη του αποκλεισμού των νεαρών ατόμων από την κοινωνία και την αγορά εργασίας. Η ανάπτυξη δεξιοτήτων και η διαμόρφωση ατόμων με κριτική στάση. Η μείωση της σχολικής αποτυχίας και της πρόωρης εγκατάλειψης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Η Αγωγή Υγείας, σύμφωνα με τον Green (1980), θεωρείται ως o "κάθε συνδυασμός διδακτικών και μαθησιακών διαδικασιών οι οποίες σχεδιάζονται με στόχο να διευκολύνουν την εθελοντική υιοθέτηση συμπεριφοράς που εξασφαλίζει και προάγει την σωματική και την ψυχική υγεία". Αντιμετωπίζοντας την υγεία υπό μια ολιστική προοπτική, η Αγωγή Υγείας ενδιαφέρεται όχι μόνο για την απόκτηση γνώσεων, αλλά και για την ανάπτυξη δεξιοτήτων οι οποίες κάνουν τους μαθητές ικανούς να διαχειρισθούν τις γνώσεις αυτές και να αυξήσουν την ικανότητά τους να επικοινωνούν, να συνεργάζονται και να είναι ενεργοί συμμέτοχοι στο σχολείο και στη κοινωνία.

Τα προγράμματα Αγωγής Υγείας που εφαρμόζονται στο σχολείο έχουν στόχο να βοηθήσουν τα νέα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες τόσο γνωστικές, όσο  και ψυχοκοινωνικές, όπως πχ. δεξιότητες επικοινωνίας, επίλυσης προβλημάτων, λήψης αποφάσεων, αυτοδιαχείρισης και κριτικής σκέψης. Αυτές οι δεξιότητες καθιστούν τα παιδιά και τούς εφήβους ικανούς να προστατεύουν τους εαυτούς τους από παράγοντες που απειλούν την υγεία τους, να κάνουν συνειδητές επιλογές, να υιοθετούν θετικές συμπεριφορές και να διαμορφώνουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις (Παυλικάκης, 2008). Εφοδιάζοντας τους μαθητές με τέτοιες "δεξιότητες ζωής", τους δίνουμε την δυνατότητα να αντεπεξέρχονται αποτελεσματικά και να αντιδρούν θετικά στα προβλήματα και τις προκλήσεις της καθημερινής ζωής. Εξασφαλίζοντας στα παιδιά ένα μαθησιακό περιβάλλον όπου όλοι αισθάνονται ασφαλείς και αποδεκτοί και όπου μαθητές και δάσκαλοι συνδέονται μεταξύ τους με υγιείς θετικές διαπροσωπικές σχέσεις, τους δίνουμε ένα ισχυρό κίνητρο για να γίνουν τα ίδια ενεργοί συμμέτοχοι στην μαθησιακή διαδικασία, πράγμα που με την σειρά του συμβάλλει στην βελτίωση και των ακαδημαϊκών τους επιδόσεων, όπως καταδεικνύεται από πρόσφατες ερευνητικές εργασίες σε παγκόσμια κλίμακα  (Noble, 2007).

Για την επίτευξη των στόχων της Αγωγής Υγείας απαιτείται μια ιδιαίτερη διδακτική προσέγγιση κατά την εφαρμογή των προγραμμάτων, γνωστή ως βιωματική μάθηση. Η μεθοδολογία της βιωματικής μάθησης περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία τεχνικών και δραστηριοτήτων οι οποίες αξιοποιούν και αναπτύσσουν πολύπλευρα τις ικανότητες και τα ταλέντα του κάθε παιδιού και βοηθούν στην βαθύτερη κατανόηση των υπό εξέταση θεμάτων  και  την καλύτερη εμπέδωση των  αποκτούμενων γνώσεων. Η συζήτηση, η εργασία σε ομάδες, οι κατασκευές, το παιχνίδι ρόλων,  τα πειράματα, είναι μερικές από τις πολλές τεχνικές που ο καθηγητής μπορεί να χρησιμοποιήσει, ώστε το πρόγραμμα να εφαρμοστεί με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επάρκεια και αποτελεσματικότητα.

Μάρα Δρακοπούλου

Υπεύθυνη Αγωγής Υγείας

Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δ΄ Αθήνας